Pierwszy Oscar przyznany. Kieran Culkin wygrywa za “True Pain”

W kategorii najlepszy aktor drugoplanowy werdykt nie mógł być inny. Kieran Culkin otrzymał Oscara za rolę w filmie Jessego Eisenberga „True Pain”. Była to pierwsza nagroda wieczoru. Culkin odebrał Oscara z rąk Roberta Downeya Jr., laureata tej nagrody za „Oppenheimera”.

Culkin był wczesnym faworytem w tej kategorii. Jego rola w „True Pain” przyniosła mu wcześniej Złoty Glob, Critics’ Choice, BAFTA i nagrody Gildii Aktorów Ekranowych, wśród innych mniejszych wyróżnień.

Dla 42-letniego Culkina była to pierwsza nominacja do Oscara. „Real Pain” ma również szansę na statuetkę za oryginalny scenariusz Eisenberga.

Aktor zyskał wcześniej uznanie za rolę Romana Roya w serialu HBO „Sukcesja”. Zadebiutował w wieku siedmiu lat w filmie „Kevin sam w domu”. W rolę tytułową wcielił się jego starszy brat Macaulay.

W swoim przemówieniu Culkin oddał hołd współnominowanemu Jeremy’emu Strongowi, swojemu bratu w serialu Sukcesja. Następnie zwrócił się do swojej żony, Jazz Charton. Wspomniał, że kiedy zdobył Złoty Glob w 2024 roku za Sukcesję, obiecała mu trzecie dziecko. Dodał, że zażartowała, że ​​jeśli zdobędzie Oscara, da mu czwarte. Następnie przeprosił za poruszenie ich prywatnych spraw przed wszystkimi.

„Real Pain” opowiada historię podróży dwójki kuzynów z Nowego Jorku do Polski śladami niedawno zmarłej babci. Eisenberg wcielił się w introwertycznego, neurotycznego Davida. Culkin z kolei wcielił się w Benja, który boi się okazywać swoje uczucia. Wspólna podróż okazuje się dla bohaterów konfrontacją nie tylko z traumą straty, ale także z trudnościami ich długoletniego związku.

„True Pain” został nakręcony w Polsce. Jest to drugi film w karierze reżyserskiej Jessego Eisenberga. Do współpracy zaprosił Michała Dymka (operatora), Małgorzatę Fudalę (kostiumy), Olgę Nejbauer (charakteryzatorkę) i Ewę Puszczyńską (produkcja).

Jednym z powodów, dla których Eisenberg podjął się tego projektu, jest to, że ma polskie korzenie. Pradziadkowie aktora pochodzili z naszego kraju. On sam opisał swój film jako „list miłosny do Polski”.