Tak wyglądała Izabela Kuna 20 lat temu. Była dziewczyną pogody w Polsacie!

Dziś jest jedną z najbardziej cenionych polskich aktorek, ale zanim Izabela Kuna zyskała popularność, jej ścieżka zawodowa była pełna niespodzianek. Mało kto wie, że zanim zaczęła pojawiać się w blockbusterach, krótko… zapowiadała pogodę w telewizji.

Izabela Kuna ukończyła Łódzką Szkołę Filmową w 1993 roku, ale jej droga do uznania nie była łatwa. Zamiast od razu wskoczyć do świata filmu, aktorka najpierw zdobywała doświadczenie w teatrze i za granicą. W Norwegii podejmowała się różnych prac – od remontów, przez opiekę nad dziećmi, po sprzątanie.

Po powrocie do kraju Izabela Kuna próbowała swoich sił w różnych formatach medialnych, a jednym z jej pierwszych występów na ekranie była… prognoza pogody w Polsacie.

„Byłam kiepską prezenterką pogody”. Kuna szczerze opowiada o swoich początkach

W jednym z wywiadów aktorka wspomniała, że ​​udział w castingu na prezenterkę pogody był jedną z wielu prób zaistnienia w mediach.

– Zgłaszałam się wszędzie, gdzie mogłam. Wygrałam casting i traktowałam to jak zadanie aktorskie – opowiadała w wywiadzie dla Plejady. – Ale szło mi słabo. Moja wiedza o pogodzie była minimalna, wszystko musiałam nadrabiać improwizacją.

Choć krótki epizod jako pogodynka nie był jej powołaniem życiowym, Izabela Kuna ciężko pracowała, by zapracować na swoje nazwisko. Wcześniej (w 2002 roku) aktorka pojawiła się w Tele5, gdzie była prezenterką. Dla wielu widzów była to zaskakująca rola, ale dla niej – kolejny krok w odnalezieniu swojego miejsca przed kamerą.

Dziś Kuna jest wybredna w ofertach i nie boi się mówić „nie”.

Po latach pracy Kuna patrzy na swoje decyzje z dystansem. W rozmowach przyznaje, że nauczyła się świadomie wybierać projekty i nie działać pod presją.

„Kiedyś bałam się, że jeśli powiem „nie”, stracę szansę. Teraz wiem, że czas jest cenny i trzeba wybierać mądrze” – powiedziała.

Dzisiaj Izabela Kuna jest aktorką o ugruntowanej pozycji. Widzowie kochają ją za role w takich filmach jak „Lejdis”, „Teściowie” i „Barwy szczęścia”. Cenią ją za naturalność, inteligentne poczucie humoru i autentyczność.